Amatorskie deszczomierze w sieciach wolontariackich wiarygodnym źródłem informacji

Od sierpnia 2021 do września 2022 roku w IMGW-PIB przeprowadzono eksperymentalne, równoległe pomiary dobowych sum opadów atmosferycznych za pomocą pięciu typów deszczomierzy amatorskich (A – CliMET CM1016; B – TFA Dostmann 47.1008; C – TFA Dostmann 47.1000;  D – Davis 6466 AeroCone Rain Collector; E – TFA Dostmann 47.3005.01) oraz manualnego deszczomierza Hellmanna (H), który przyjęto za referencyjny. Wyniki wykazały, że najczęstszymi różnicami w testowanych deszczomierzach są różnice bardzo małe (w sumie dobowej opadu D≤0,1 mm). Ich odsetek stanowi 63-86% dni. Z kolei duże różnice (1,0<D≤5,0 mm) i bardzo duże (D>5,0 mm) występują najczęściej w typie D, odpowiednio 12% i 5% dni. Typ ten, jako jedyny z testowanych, odznacza się występowaniem dni z różnicami bardzo dużymi względem deszczomierza H.

Testowane deszczomierze tego samego typu nie wykazują jednakowego znaku odchyłki względem deszczomierza referencyjnego, występują zarówno ujemne, jak i dodatnie różnice. Najmniejszą średnią wartością odchyłki z dobowych sum opadów atmosferycznych względem deszczomierza H (+0,04 mm) charakteryzuje się deszczomierz typu C. Z kolei średnie odchyłki dla typów A i B są ujemne i wynoszą odpowiednio –0,1 i –0,2 mm. Natomiast średnia odchyłka dla typu D wynosi +0,2 mm.

Przeprowadzone analizy pokazują, że niektóre amatorskie deszczomierze działają lepiej lub podobnie niż używane operacyjnie urządzenia w sieci automatycznych. Typy A, C i B mogą być stosowane w sieciach wolontariackich przy odpowiednim i stałym nadzorze człowieka, a ich wyniki wykorzystywane w celach operacyjnych w IMGW-PIB czy innych służbach hydrologiczno-meteorologicznych, jako dodatkowe źródło informacji. Deszczomierze typu D nadają się do użytku tylko w ciepłej porze roku. Typ E ze względów technicznych nie odpowiadał warunkom eksperymentu.

Szczegóły w arykule Assessment of the quality of measurements from selected amateur rain gauges.