27.11.2020
Dziura ozonowa 2020. Rozległa i głęboka, ale czy rekordowa?
Niedobory całkowitej zawartości ozonu w atmosferze obserwuje się od około 50 lat. Pierwszy raz zauważono je na kilku stacjach, z długimi seriami dobrze skalibrowanych pomiarów, w umiarkowanych szerokościach geograficznych na półkuli północnej.
Pod koniec lat 70. ubożenie warstwy ozonowej stało się globalnym problemem. Po tym, jak w 1985 roku brytyjscy badacze odkryli sezonowe zjawiska wiosennej dziury ozonowej na Antarktydą, państwa Wspólnoty Europejskiej podpisały Konwencję wiedeńską w sprawie ochrony warstwy ozonowej. Dwa lata później uzgodniono porozumienie zwane Protokołem montrealskim. Mimo pozytywnych zmian, jakie zaszły w warstwie ozonowej od tamtego czasu, co jakiś czas występują epizody poszerzania się dziury ozonowej.
Czy mamy się czego obawiać?
Dowiesz się z najnowszego artykułu w Obserwatorze:
obserwator.imgw.pl/dziura-ozonowa-2020-rozlegla-i-gleboka-ale-czy-rekordowa
