Międzynarodowy Dzień Ochrony Warstwy Ozonowej

Dziś Międzynarodowy Dzień Ochrony Warstwy Ozonowej – święto ustanowione przez Zgromadzenie Ogólne ONZ 19 grudnia 1994 roku. To okazja do edukowania społeczeństwa w kwestiach budzących obawy, mobilizowania woli politycznej i zasobów w celu rozwiązania globalnych problemów oraz świętowania i umacniania osiągnięć ludzkości.

Po odkryciu w 1985 roku zjawiska wiosennej dziury ozonowej nad Antarktydą, społeczność międzynarodowa ustanowiła mechanizmy współpracy w celu podjęcia działań na rzecz ochrony warstwy ozonowej. Prawie 200 krajów podpisało tzw. protokół montrealski, którego głównym celem jest kontrola całkowitej światowej produkcji i zużycia substancji chemicznych niszczących ozon. Jak poinformował Sekretarz Generalny ONZ Antonio Guterres: „Dzięki porozumieniu w ramach protokołu montrealskiego udało się skutecznie zatrzymać negatywne zjawiska, a warstwa ozonowa jest na dobrej drodze do odbudowy. To pozytywny przykład tego, że szeroka współpraca na rzecz wspólnego celu jest możliwa. Podobnej solidarności potrzebujemy, aby stawić czoła zmianie klimatu, która jest równie fundamentalnym zagrożeniem dla ludzkości”.

Dziura ozonowa nad Antarktydą rozwija się na początku wiosny w rejonach polarnych półkuli południowej (sierpień-październik) i powtarza się każdego roku od wczesnych lat 80. XX wieku. W tym roku uformowała się ona już w pierwszym tygodniu sierpnia i do 13 września rozszerzyła się do 23 milionów kilometrów kwadratowych, co jest wynikiem powyżej średniej od połowy lat 80. XX w. Najniższa wartość ozonu w tym sezonie wynosiła około 140 DU. Wielkość dziury zmienia się co roku i zwykle osiąga największą powierzchnię w najzimniejszych miesiącach na półkuli południowej, od końca września do początku października.

Rozwój tegorocznej dziury ozonowej można śledzić na stronie: https://www.temis.nl/protocols/o3hole/index.php